De 32-jarige Emma Flint heeft onlangs haar ervaring gedeeld over het ontdekken van haar abroseksualiteit, een identiteit die ze pas op haar 30e volledig accepteerde.
In een openhartig verhaal deelt ze over de uitdagende reacties die ze ervaarde van vrienden en hoe dit haar leven heeft beïnvloed.
Abroseksualiteit is een weinig bekende seksuele identiteit die varieert en evolueert, iets wat voor Emma lange tijd onbekend was.
Voor haar bracht het ontdekken van deze identiteit duidelijkheid, maar ook veroorzaakte het pijnlijke reacties van haar omgeving. Bij haar eerste onthulling over haar abroseksualiteit werd ze geconfronteerd met onbegrip.
“Wanneer heb je dit besloten? Is dit eigenlijk wel een label? Ik steun je natuurlijk, maar dit klinkt niet echt,” zegt ze.
Ondanks de steun die haar vrienden beloofden, voelden de reacties voor haar als een afwijzing. Dit leidde ertoe dat ze vriendschappen verbrak, wat Emma motiveerde om trouw te blijven aan haar eigen identiteit, zelfs als dat betekende dat sommige mensen niet meer in haar leven zouden zijn.
In haar jeugd in de jaren negentig waren termen zoals homo, lesbisch en hetero bekend, maar alles daarbuiten werd vaak niet serieus genomen.
Emma ontdekte pas later, toen ze op Instagram een bericht van LGBTQ+-activist Zoe Stoller tegenkwam, dat er een term was voor het idee dat seksualiteit iets fluïde kan zijn, iets wat destijds nauwelijks besproken werd.
Er was een persoon die haar ervaringen deelde over abroseksualiteit.
“Het voelde als een licht dat aanging,” herinnert Emma zich. “Eindelijk had ik een woord voor wat ik al jaren voelde.”
Abroseksualiteit houdt in dat iemands seksuele identiteit kan wisselen. Voor Emma betekende dit dat ze de ene dag meer aangetrokken kon zijn tot vrouwen en de andere dag meer tot mannen.
Dit leidde vaak tot verwarring, niet alleen bij haarzelf maar ook bij haar vrienden. “Je zei vorige week nog dat je lesbisch was. Hoe kan dat nu ineens anders zijn?”
De onbegripvolle reacties veroorzaakten bij Emma vaak gevoelens van onzekerheid over haar identiteit. Ze beschuldigde zichzelf van gebrek aan vastberadenheid en twijfelde aan haar eigen gevoelens.
Door het ontdekken van abroseksualiteit, kwam ze tot zelfacceptatie en begreep ze de legitimiteit van haar gevoelens.
Er bestaat nog steeds veel onwetendheid over termen zoals abroseksualiteit, ondanks de groeiende acceptatie van diverse seksuele identiteiten in de samenleving.
Emma vertelt dat mensen haar vaak vragen waarom ze niet gewoon biseksueel kan zijn. Ze zegt: “Sommige mensen eisen dat ik een vaststaand label kies, zodat mijn identiteit hen niet stoort.”
Zij benadrukt dat haar fluctuaties in seksuele voorkeur geen invloed hebben op haar romantische relaties. “Het draait om de persoon, niet om hun geslacht,” legt ze uit.
Om haar identiteit te verklaren en te rechtvaardigen, moet ze vaak uitleggen wat anderen moeilijk vinden om te begrijpen, omdat ze niet openstaan voor verschillende perspectieven.
Emma blijft vastberaden om haar ervaringen te delen en op te komen voor haar eigen waarheid, ondanks de obstakels die ze tegenkomt, en hoopt op meer begrip en tolerantie in de samenleving.
Ze pleit voor een ruimdenkende benadering van seksualiteit en het respecteren van individuele identiteiten, zonder beperkende etiketten.
1. Het is belangrijk dat iedereen de vrijheid heeft om zichzelf te zijn.
2. Emma is vastbesloten om haar stem te laten horen!
3. Ze weigert om vast te worden gepind met labels!
4. Steeds maar weer de vraag: “Waarom is dit nu anders?”
5. Dit brengt vaak verwarring teweeg bij naasten en bekenden.
