De 27-jarige vrouw genaamd Esther heeft te maken met oplopende schulden door online gokken.
Wat begon als een onschuldige bezigheid, is veranderd in een zorgwekkende situatie waar ze moeilijk uit kan ontsnappen.
“Het begon als iets kleins, gewoon een paar weddenschappen voor de lol,” legde ze uit. “Maar al snel verloor ik de controle.”
”Ik bleef steeds grotere bedragen inzetten, in de hoop dat één goede gok alles zou oplossen.” In plaats daarvan raakte ze echter alleen maar verder in de problemen en liep haar schuld uiteindelijk op tot duizenden euro’s.
Nu poogt Esther hulp te krijgen van haar ouders, in de hoop dat zij haar uit deze benarde situatie kunnen redden. Maar die hoop werd al snel de grond in geboord.
“Ze hebben zoveel geld dat ze mijn schulden gemakkelijk zouden kunnen aflossen, zonder dat het hen echt zou beïnvloeden,” vertelde ze gefrustreerd.
“Maar in plaats van te helpen, zeggen ze dat ik mijn eigen problemen moet oplossen.” Esther voelt deze afwijzing als een diep verraad.
“Hoe kun je je eigen kind in zo’n situatie laten zitten terwijl je zelf in overvloed leeft?” Haar ouders hebben altijd goed geboerd, met luxe vakanties, een groot huis en dure auto’s.
“Ze hoeven zich nergens zorgen over te maken, en toch laten ze mij aan mijn lot over,” zegt ze boos. Het gesprek met haar ouders verliep kil.
Ze maakten haar duidelijk dat ze haar eigen verantwoordelijkheid moest nemen en dat ze als volwassene haar eigen fouten moest rechtzetten. Maar voor Esther is het niet zo simpel.
“Elke dag voelt als een gevecht. Ik zie die schulden voor me, terwijl zij in hun luxe leven voortgaan. Het maakt me zo boos en teleurgesteld.”
Esther voelt de pijn niet alleen in de financiële kwestie, maar vooral in de relatie met haar ouders, die haar in de steek hebben gelaten. Ze twijfelt aan hun band.
“Ze zeggen altijd dat familie het allerbelangrijkste is, maar als het erop aankomt, laten ze me vallen. Hun geld lijkt belangrijker dan ik.”
Esther probeert ondanks haar teleurstelling haar situatie zelf aan te pakken. Ze heeft gokapps van haar telefoon verwijderd en overweegt professionele hulp te zoeken voor haar verslaving.
Desondanks blijft de last van haar schulden haar achtervolgen. “Ik wil echt veranderen en een nieuw begin maken, maar met die schulden in mijn nek is het moeilijk om vooruit te kijken.”
Wat haar het meest kwelt, is het idee dat haar ouders haar in één klap hadden kunnen helpen, maar ervoor kozen dat niet te doen.
“Het voelt alsof ze me…”
Zegt ze verdrietig dat mensen zich laten verdrinken, terwijl ze gewoon een reddingsboei in handen hebben.
Ondanks alles blijft Esther doorzetten, ook al voelt de situatie soms uitzichtloos. Zegt ze: “Ik probeer elke euro om te draaien en zoveel mogelijk af te lossen.”
Zegt ze: “Maar het gaat zo langzaam. De gedachte dat mijn ouders me hadden kunnen helpen, maar dat niet wilden doen, zal ik niet snel vergeten.”
Zegt ze dat ze haar ouders ooit kan vergeven, weet Esther niet. Zegt ze: “Deze ervaring heeft een diepe wond achtergelaten. Misschien los ik mijn schulden op, maar de breuk met mijn ouders? Die zal niet zo makkelijk herstellen.”
1. Haar ouders kunnen haar helpen maar hebben besloten dit niet te doen…
2. Dat haar ouders haar laten verdrinken zal ze niet meer vergeten…
3. Ze is woedend dat haar ouders haar niet willen helpen.
4. Dat haar ouders niet haar schulden willen aflossen ….vind ze afschuwelijk.
5. Ze is teleurgesteld en boos op haar vermogende ouders.
