Al twee jaar lang staat Mandy, moeder van twee jonge kinderen van 38 jaar oud, er alleen voor sinds het verlies van haar man.
Na een zware periode heeft ze eindelijk samen met haar kinderen van vijf en acht jaar een nieuwe start kunnen maken in een sociale huurwoning.
Ondanks dat het een klein huis is, vormt het een nieuwe basis voor hen. Echter, het huis brengt meer problemen met zich mee dan verwacht.
Er is veel werk te verzetten in huis; van verven van muren tot leggen van vloeren, en tal van kleine klusjes die nog gedaan moeten worden.
Voor iemand die de zorg draagt voor twee kinderen en een fulltime baan heeft, lijkt deze klus bijna onmogelijk. Gelukkig zijn er vrienden die ondersteunen waar mogelijk, maar er blijft nog veel werk liggen.
Mandy’s vader heeft ook aangeboden te helpen. Aanvankelijk was ze opgelucht en blij met zijn steun, maar al snel ontstond er onverwachte spanning tussen hen.
Mandy’s vader legt duidelijk uit dat hij niet klust zonder vergoeding. Hij herhaalt regelmatig: “Tijd is geld.” Mandy begrijpt zijn situatie, maar vindt het lastig.
Op een forum deelt ze haar gevoelens: “Mijn vader benadrukt voortdurend de waarde van tijd en ik kan ook wel wat extra’s gebruiken. Ik begrijp het, maar ik kan hem echt niet betalen zoals een professioneel klusbedrijf zou vragen.”
Mandy heeft een fulltime baan en probeert financieel het hoofd boven water te houden voor haar gezin. Het is moeilijk om rond te komen en er is geen ruimte voor extra kosten.
Ze zou haar vader graag op een andere manier willen bedanken voor zijn hulp, maar ze heeft simpelweg geen geld om hem een passend uurtarief te betalen.
Ze heeft het hem uitgelegd, maar haar vader is onvermurwbaar. De situatie begint hun relatie te beïnvloeden en daar heeft Mandy veel verdriet van.
Elke keer dat ze met haar vader over het huis praat, komt het geld ter sprake, en het voelt alsof de warmte en steun die ze zo nodig heeft, langzaam verdwijnt.
Vervolgens deelt ze op het forum: “Ik zie geen andere uitweg meer. Ik kan geen professioneel klusbedrijf betalen en kan het niet alleen aan. Mijn vader vraagt ook om betaling voor zijn hulp, maar dat is niet mogelijk voor mij. Ik voel me beperkt.”
Mandy begrijpt dat haar vader ook financiële problemen heeft, maar het voelt als een emotionele barrière dat hij haar alleen wil helpen als daar iets tegenover staat.
Ze had gehoopt op onvoorwaardelijke steun van haar vader tijdens deze moeilijke periode, los van financiële belangen.
De situatie raakt haar diep en zorgt voor twijfels, omdat ze niet wil dat haar relatie met haar vader verder verslechtert, maar ze ziet geen oplossing.
De steun van het forum brengt haar enigszins rust, met begripvolle reacties en adviezen. Toch blijft de vraag hoe ze dit probleem kan overwinnen haar achtervolgen.
Ze vreest voor verdere spanningen in haar relatie met haar vader, maar ze kan niet voldoen aan zijn vereisten. De impasse lijkt onoverkomelijk en Mandy voelt zich steeds eenzamer.
1. Haar vader vat het kort samen: ‘Tijd is geld.’
2. Het ontbreekt haar simpelweg aan de financiële middelen om hem te betalen.
3. ‘Mijn vader helpt enkel als ik hem betaal.’
4. Ze heeft dringend hulp nodig, maar er wordt een tegenprestatie verwacht.
5. Ondanks haar verklaring blijft haar vader bij zijn standpunt.
