Geert (62) verkiest de ouderwetse manier van bankieren en verzet zich tegen de overstap naar online diensten.
Hoewel steeds meer mensen hun financiën digitaal beheren via hun smartphone, geeft Geert nog steeds de voorkeur aan een bezoek aan zijn vertrouwde bank.
“Die technologie vertrouw ik niet,” verklaart hij aan zijn keukentafel, omringd door papieren bankafschriften.
Waar velen de voordelen van online bankieren benadrukken, maakt Geert zich vooral zorgen.
“Iedereen beweert dat het eenvoudig is en dat je alles kunt bijhouden, maar ik voel me er niet goed bij. Wat als er iets misgaat? Wat als iemand mijn geld steelt zonder dat ik er iets van merk?”
“Je hoort altijd verhalen over hackers, mensen die ineens hun spaargeld kwijt zijn. Hoe kan ik zeker weten dat het veilig is?” vraagt hij zich af.
Geert overweegt niet om met de meerderheid mee te gaan. “Ik begrijp hoe mijn bank functioneert. Als er een probleem is, ga ik gewoon naar binnen en praat ik met een medewerker aan de balie.”
”Ze herkennen me daar en ik heb altijd het idee dat ik op hen kan rekenen. Dat gevoel krijg ik niet van een scherm.”
Hij illustreert verhalen van kameraden die hun spaargeld verloren aan bedriegers, zoals een vriend die bijna 5000 euro verloor door een phishing-aanval.
“Hij ontving een bericht dat van zijn bank leek te zijn en voordat hij het wist, was zijn geld weg. Gelukkig kon de bank het terugkrijgen, maar dat heeft me alleen maar meer overtuigd dat online bankieren niet mijn ding is.”
Voor Geert is het idee van veiligheid en persoonlijke controle van groot belang. Hij behoudt een sceptische houding in een tijd waarin steeds meer informatie digitaal wordt opgeslagen.
“Voor mij zijn controle en privacy belangrijk wanneer ik online bankier. Je weet nooit wie er meekijkt,” legt hij uit.
Geert blijft terughoudend ondanks de verzekeringen van banken over de veiligheid van digitale systemen: “Als iemand echt toegang wil tot je gegevens, dan vinden ze wel een manier. Ik neem liever dat risico niet.”
Zijn kinderen proberen hem te overtuigen om toch een poging te wagen, maar zonder veel succes. “Ze zeggen dat ik met de tijd moet meegaan en dat het veilig is,” vertelt Geert.
“Voor hen is het makkelijk omdat ze ermee opgegroeid zijn, maar voor mij blijft het onnatuurlijk. Ik voel me gewoon niet op mijn gemak,” legt hij uit.
De eerste poging van zijn kinderen om hem een bankapp op een smartphone te laten gebruiken, was een bron van frustratie voor Geert.
Na een half uur inloggen, codes en verificaties heb ik de telefoon teruggegeven. Het voelde gewoon niet goed.
Met de sluiting van steeds meer fysieke bankfilialen merkt Geert dat het lastiger wordt om op zijn eigen manier te blijven bankieren.
Laatst moest hij drie kwartier wachten voor een simpele transactie. Jongere mensen kijken me soms vreemd aan, zij regelen alles snel op hun telefoon. Maar voor mij werkt het nu eenmaal zo.
Hoewel hij zich realiseert dat hij een van de weinigen is die nog zo denkt, blijft Geert bij zijn beslissing. Het gaat om mijn geld en mijn zekerheid.
Als ik naar de bank wil, wil ik een medewerker kunnen spreken en weten dat alles goed geregeld is. Zijn kinderen blijven proberen hem te overtuigen, maar vooralsnog is Geert vastberaden.
“Hij blijft zijn eigen weg volgen zolang hij het zelf kan doen en heeft geen interesse in online risico’s. Dit werkt goed voor hem en vermindert de druk die het met zich meebrengt.”
1. Zijn kinderen willen hem van gedachten veranderen, maar hij blijft bij zijn besluit.
2. Geert houdt vast aan zijn standpunt.
3. Geert verklaart waarom hij geen geloof hecht aan online risico’s.
4. Hij heeft geen behoefte aan de stress die online risico’s met zich meebrengen.
5. Ondanks de pogingen van zijn kinderen om hem over te halen, laat Geert zich niet van de wijs brengen.
