WhatsApp Image 2025 05 26 at 085444jpeg

Kinderen na negen jaar uitgezet: ‘Hoe sneu is het dat wij dit als samenleving kinderen aandoen?’

Algemeen

Kies nummer 4 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Kinderrechtenorganisatie ChildSupporto is een inzamelingsactie gestart voor de familie Imuse uit Nigeria. Donderdag werd het gezin, na negen jaar in Nederland te hebben gewoond, uitgezet.

Ze verbleven al die jaren in het asielzoekerscentrum in Emmen. “Hoe sneu is het dat wij dit als samenleving kinderen aandoen?” vraagt Herman Stomphorst van de organisatie zich af.

Stomphorst kent het gezin goed en heeft nog steeds contact met hen, ook nu ze weer in Nigeria zijn. “We hebben incidenteel en moeizaam contact. Dat gaat lastig vanwege de bereikbaarheid,” vertelt hij.

De familie – moeder Lydia en haar kinderen Rejoice (7), Sarah (11) en Isaac (16) – is inmiddels aangekomen in Lagos, waar ze niemand kennen.

”Bij aankomst zijn ze eerst verhoord door de politie om hun identiteit vast te stellen. Daarna zijn ze vrijgelaten. Dan sta je op straat.”

”Ze hadden nog een klein beetje cash geld bij zich. Maar dat was het. Dan moet je je leven zien op te pakken”, zegt Stomphorst.

Voorlopig hebben ze een tijdelijk onderdak gevonden. “Voor twee of drie nachten. Daarna is het afwachten waar ze terechtkunnen.” Om hen te helpen is ChildSupporto een crowdfunding gestart.

Binnen enkele uren werd het streefbedrag van 5.000 euro behaald. Inmiddels is er al bijna 14.000 euro ingezameld.

Volgens Stomphorst toont de actie aan dat veel mensen geraakt zijn. “Ik zie dit als bevestiging dat mensen dit niet willen. Als de overheid niets doet, dan moeten we het zelf maar oplossen. Al kunnen we dat nooit volledig doen.”

De organisatie kijkt nu hoe het geld bij de familie kan komen, mogelijk via een lokale hulporganisatie. “Iets te eten is prioriteit. Daarna kijken we of ze daar ergens huisvesting kunnen vinden.”

Stomphorst benadrukt dat het gezin Imuse niet de enigen zijn. Minimaal 400 andere kinderen zitten in eenzelfde situatie. Hij hoopt dat de aandacht voor deze zaak leidt tot verandering.

”Voor dit gezin is het te laat, maar voor de andere kinderen kan de overheid nog een humane beslissing nemen. Dit moeten we kinderen in Nederland niet meer aandoen”, vindt Stomphorst.

De kinderen gingen in Emmen naar school, maar kregen geen kans afscheid te nemen van klasgenoten. Twee weken geleden werd het gezin opgepakt en overgebracht naar het detentiecentrum in Zeist. Donderdag zijn ze op het vliegtuig gezet.

Volgens de Dienst Terugkeer en Vertrek (DTeV) krijgen mensen bij gedwongen vertrek 205 euro als herstart in hun land van herkomst. Maar volgens Stomphorst heeft het gezin dat bedrag niet ontvangen.

“Daar hadden we ook al wel op gerekend. Het is teleurstellend dat de DTeV dat communiceert, maar niet waarmaakt.”

Voor zover bekend is dit de eerste keer sinds het kinderpardon in 2019 werd afgeschaft, dat zogenoemde gewortelde kinderen worden uitgezet.

Deze regeling maakte het eerder mogelijk dat kinderen die vijf jaar of langer in Nederland woonden, alsnog mochten blijven.

Minister Marjolein Faber van Asiel en Migratie liet weten dat zulke uitzettingen vaker kunnen voorkomen.

“We kijken gewoon naar hoe de regels zijn voor een rechtmatig verblijf. Als men daar niet aan voldoet, dan wordt men uitgezet’’, zei ze vrijdagavond tegen de NOS.

Bron: Dagblad van het Noorden

Foto: Childsupporto

CategorieAlgemeen Tagsasielzoekers uitzetting

Kinderen na negen jaar uitgezet: ‘Hoe sneu is het dat wij dit als samenleving kinderen aandoen?’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 16 at 101506jpg

Loa en Nyah niet blij met het asielzoekersbeleid: ‘Nederland faalt hier enorm in!’

Algemeen

Kies nummer 4 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

Loa en Nyah ontmoetten elkaar vier maanden geleden in een asielzoekerscentrum (AZC) in Nederland. Beiden zijn nieuw in ons land, ver weg van hun thuisland, familie en vrienden.

Ondanks de onbekende omgeving en de uitdagingen die het leven in een AZC met zich meebrengt, vonden ze troost en steun bij elkaar.

Vanaf het eerste moment klikte het tussen de twee jonge vrouwen. Ze delen verhalen over hun verleden, hun dromen en hun hoop voor de toekomst. “We begrijpen elkaar meteen,” zegt Loa.

“Het voelde alsof we elkaar al jaren kenden.” Nyah voegt toe: “In een omgeving waar alles nieuw en soms overweldigend is, is het fijn om iemand te hebben met wie je alles kunt delen.”

Het leven in het AZC is niet gemakkelijk. Ze delen een slaapzaal met andere vrouwen, wat weinig privacy bied.

“Het is moeilijk om je eigen ruimte te hebben,” verteltNyah. “Maar we maken het gezellig met elkaar.” Ze proberen het beste te maken van hun situatie, ondanks de beperkingen.

Een van de grootste uitdagingen was het beperkte weekgeld dat ze ontvingen. Volgens de Regeling verstrekkingen asielzoekers en andere categorieën vreemdelingen 2005 (Rva) ontvangen asielzoekers een wekelijkse financiële toelage voor voedsel en andere persoonlijke uitgaven.

Voor een alleenstaande volwassene die zelf alle maaltijden verzorgt, bedraagt het eetgeld €58,24 per week. Daarnaast is er een vast bedrag van €14,87 per week voor kleding en andere persoonlijke uitgaven.

“Het is moeilijk om rond te komen,” aldus Loa. “Na het kopen van eten blijft er bijna niets over voor andere dingen.” Nyah voegt toe:

“We willen ook gewoon eens iets leuks voor onszelf kopen, zoals make-up of een parfum.” Loa en Nyah voelen dat de behoeften van jonge vrouwen niet voldoende worden erkend in het beleid.

“We zijn jong en willen er goed uitzien,” zegt Nyah. “Maar met dit geld kunnen we ons geen extraatjes veroorloven.”

Loa benadrukt: “Het lijkt alsof er geen rekening wordt gehouden met wat jonge vrouwen nodig hebben om zich goed te voelen.”

Ondanks de uitdagingen blijven Loa en Nyah hoopvol over hun toekomst in Nederland. Ze willen graag studeren, werken en een zelfstandig leven opbouwen. “We willen bijdragen aan de samenleving,” zegt Loa.

“Maar daarvoor hebben we wel de juiste ondersteuning nodig.” Nyah voegt toe: “Met meer mogelijkheden kunnen we echt iets van ons leven maken hier.”

Loa en Nyah hopen dat hun verhaal aandacht zal vestigen op de situatie van jonge vrouwen in asielzoekerscentra.

Ze pleiten voor een herziening van het beleid, zodat er meer rekening wordt gehouden met hun specifieke behoeften.

“We vragen niet om luxe,” zegt Nyah. “Alleen om de kans om onszelf te kunnen zijn en een toekomst op te bouwen.”

Hun vriendschap biedt hen kracht en steun in een moeilijke tijd. Samen blijven ze dromen van een betere toekomst in hun nieuwe thuisland.

CategorieAlgemeen Tagsasielzoekers weekgeld

Loa en Nyah niet blij met het asielzoekersbeleid: ‘Nederland faalt hier enorm in!’ Lees meer »

WhatsApp Image 2025 05 15 at 140642jpg

Minister Faber is op dreef en wil doorpakken: Het moet nog veel soberder!

Algemeen

Kies nummer 4 van deze excerpts en geef deze weer zonder het nummer

In de Eerste Kamer is er opnieuw rumoer ontstaan rondom uitspraken van PVV-senator Marjolein Faber. Zij blijft bij haar standpunt dat de huidige invulling van dagbesteding voor asielzoekers eenvoudiger en minder kostbaar moet worden.

Volgens Faber zijn de voorzieningen binnen asielopvang vaak te uitgebreid en zouden ze simpeler kunnen – en moeten – worden ingericht.

“Er gaat op dit moment te veel belastinggeld naar luxe dagactiviteiten,” stelt Faber. Ze vindt dat Nederland op die manier onbedoeld aantrekkelijk wordt voor mensen die asiel willen aanvragen.

Haar voorstel is dan ook om de daginvulling soberder te maken, zodat de opvang minder uitnodigend wordt voor nieuwe instroom.

De visie van Faber stuit op flinke weerstand in de politiek. Vooral partijen aan de linkerkant van het spectrum vinden haar benadering te hard.

Zij wijzen erop dat een goede dagbesteding juist van groot belang is voor het welzijn van mensen in de opvang.

Als asielzoekers hele dagen niets omhanden hebben, kan dat leiden tot mentale problemen en gevoelens van uitzichtloosheid.

Daarnaast, zo benadrukken critici, helpt een zinvolle dagbesteding bij het leren van de taal, het opdoen van kennis over Nederlandse normen en het wennen aan de samenleving.

Denk aan taallessen, sport, creatieve bezigheden en vrijwilligerswerk. Deze activiteiten geven structuur aan de dag en dragen bij aan persoonlijke ontwikkeling en integratie.

Ook deskundigen onderstrepen het belang van dit soort programma’s. Niet alleen dragen ze bij aan de geestelijke gezondheid, ze bieden ook sociale voordelen.

Asielzoekers kunnen contact maken met elkaar, ervaringen delen en sociale banden opbouwen. Dit bevordert het welzijn binnen opvanglocaties en draagt bij aan een veilige en betrokken leefomgeving.

Toch laat Faber zich niet van haar standpunt afbrengen. Volgens haar is er onvoldoende aandacht voor de financiële kant van het verhaal.

Ze wijst erop dat de kosten voor dagbesteding flink oplopen en dat dit uiteindelijk betaald wordt door de Nederlandse belastingbetaler. Dat geld kan volgens haar beter besteed worden aan basisvoorzieningen en veiligheid.

Tegelijkertijd benadrukt ze dat haar pleidooi niet betekent dat mensen de hele dag niets meer mogen doen.

Faber wil dat er meer nadruk komt te liggen op praktische en nuttige taken binnen de opvanglocaties zelf. Zo noemt ze vrijwilligerswerk als een goed alternatief voor dure cursussen buitenshuis.

De discussie over dit onderwerp lijkt voorlopig nog niet ten einde. Waar de één vooral kijkt naar de kosten en de vraag of Nederland aantrekkelijk is voor nieuwe asielzoekers, kijkt de ander naar de menselijke kant: hoe houden we mensen gezond, actief en voorbereid op hun toekomst?

Wat vaststaat is dat dagbesteding binnen asielzoekerscentra een thema blijft waar politiek Den Haag zich voorlopig niet over uitgesproken heeft.

De komende weken zullen moeten uitwijzen of Faber’s ideeën op meer steun kunnen rekenen, of dat haar voorstel uiteindelijk van tafel verdwijnt.

CategorieAlgemeen Tagsasielzoekers marjolein faber

Minister Faber is op dreef en wil doorpakken: Het moet nog veel soberder! Lees meer »

Scroll naar boven