In de mode-wereld heeft Mark Bryan, een robotica-ingenieur die al 11 jaar getrouwd is en een dochter heeft, een unieke benadering.
De dagelijkse kledingkeuze van Bryan, een zelfbenoemde heteroseksueel, omvat rokken en hoge hakken, zowel op het werk als in zijn vrije tijd.
De in Duitsland wonende Amerikaan is van mening dat mode niet vast hoort te zitten aan gender. Hij uit zijn ongenoegen over de beperkte kledingopties voor mannen, vooral in formele settings, waar de keuzes vaak beperkt zijn tot zwart, grijs, donkerblauw en sporadisch een krijtstreep.
Vrouwenkleding biedt daarentegen veel meer variatie en kleur. Bryan is van mening dat mannen net als vrouwen rokken en jurken zouden moeten kunnen dragen.
De diversiteit van stijlen en patronen in rokken en de kleurrijke eigenschappen van vrouwenkleding wekken zijn bewondering op.
Zijn voorliefde gaat uit naar het combineren van traditionele mannenkleding boven de taille, zoals blazers en stropdassen, met traditionele vrouwenkleding onderaan, zoals kokerrokken en hakken van ongeveer 10 centimeter.
Bryan heeft de kunst van het lopen op hoge hakken onder de knie, wat hij heeft geleerd tijdens danssessies met een vriendin op de universiteit. Een jaar lang droeg hij hoge hakken om op gelijke hoogte te zijn met haar, wat zijn vaardigheden in het dragen van hakken heeft verfijnd.
Hij laat zich niet leiden door stereotypen en kleedt zich naar eigen wens, gelovend in de gedachte dat kleding geen gender kent. Boven de taille kiest hij voor een mannelijke uitstraling, terwijl hij daaronder een genderneutrale look aanhoudt.
In het verleden was dit kledingvoorschrift van toepassing: “Meisjes mochten geen broeken op school dragen.” Bryan vraagt zich nu af waarom rokken en hakken niet genderneutraal kunnen zijn.
Hij benadrukt dat de historische context anders is: “Mannen droegen al hakken voordat vrouwen dat deden.” Bijvoorbeeld gebruikte de Perzische cavalerie hakken om hun laarzen grip te geven in de stijgbeugels.
In vroegere tijden symboliseerde het dragen van hakken status en rijkdom, dat is waarom alleen welgestelde mannen hoge hakken droegen.
Dit modefenomeen verspreidde zich geleidelijk over Europa en werd een symbool van smaak voor de adel. Het was pas in de 18e eeuw, met de opkomst van debatten over genderkleding, dat mannen stopten met het dragen van hoge hakken.
In de evolutie van mode, heeft Bryan laten zien hoe hoge hakken langzaam weer geaccepteerd worden als passend schoeisel voor mannen.
Als mensen hem zien, begrijpt Bryan dat hun blik misschien getrokken wordt, maar hij vergelijkt zijn eigen stijlkeuzes met die van iemand met opvallend gekleurd haar: kortstondig merk je het op, vind je het misschien interessant of vreemd, en ga je dan verder met je dag.
Dankzij zijn maat 40 voor rokken en maat 41 voor schoenen, heeft Bryan geen probleem om bijpassende kledingstukken en schoeisel te vinden.
Voor mannen die een vergelijkbare stijl willen omarmen, raadt Bryan aan om met minder hoge hakken te beginnen om het comfortabeler te maken voelen.