Volwassene laat zich adopteren als kind en zegt: ‘Ik ben te jong om te werken’
Soms komen we opmerkelijke, aparte en ongebruikelijke verhalen tegen van individuen die ervoor kiezen om drastische veranderingen aan te brengen in hun leven.
In Canada heeft een 60-jarige man een opmerkelijke keuze gemaakt om zijn leven volledig om te gooien, wat zijn verhaal nogal bijzonder maakt.
Na een huwelijk van 23 jaar en zeven kinderen besloot hij voortaan als vrouw door het leven te gaan, omdat hij wist dat dit hem gelukkiger zou maken.
Een opvallende transformatie vond plaats en nu gaat hij door het leven als Stefonknee Wolscht.
Toen Stefonkee zijn beslissing deelde, vonden zijn familie en vrienden het grappig. Dit zorgde ervoor dat hij zich alleen voelde en daarom nam hij een ingrijpende beslissing.
Tegenwoordig leeft Stefonskee als een zesjarig meisje en woont bij een adoptiegezin. Ze zegt: “Het is fantastisch. We kleuren en doen allerlei kinderachtige activiteiten!”
Tientallen jaren lang koesterde hij een fascinatie voor het ervaren van het leven als vrouw, maar slaagde erin deze gedachten te onderdrukken.
Stefonskee verlangt naar het gebruik van vrouwelijke voornaamwoorden. De tol die zij betaalde voor deze transformatie was aanzienlijk. ”De omslag volgde toen ik dacht dat ik niets meer te verliezen had.”
”Ik realiseerde me dat ik niets meer te verliezen had. Er was veel gebeurd. Ik wilde laten zien dat mannelijkheid en vrouwelijkheid naast elkaar kunnen bestaan. Toen ik openlijk voor mijn gevoelens uitkwam, voelde ik me bevrijd.”
Er wordt gesproken over het opmerkelijke verhaal van Stefonskee, die ondanks het hebben van dochters, ervoor kiest om te leven als een kind binnen haar adoptiegezin.
Stefonskee heeft ervoor gekozen om haar biologische ouders achter zich te laten. Ze is nu omringd door adoptieouders die haar accepteren zoals ze is. “Ik voel me gelukkig met ouders die mijn identiteit respecteren. Zelfs hun kinderen en kleinkinderen behandelen me met liefde.”
Toen een van de kinderen aan Stefonknee vroeg hoe oud ze was, antwoordde ze met de leeftijd van zes jaar. “Ik geniet van deze tijd. Het voelt fantastisch.”
”Er wordt gekleurd, en kinderlijke activiteiten ondernomen. Er hoeft geen rekening te worden gehouden met verantwoordelijkheden, omdat er nog te jong wordt geacht om te werken. Het enige waar angst voor hoeft te bestaan is het speelgoed dat wordt bezeten.”
Van tijd tot tijd komen er toch wel opmerkelijke, buitenissige en ongebruikelijke verhalen voorbij van mensen die ervoor hebben gekozen om hun leven…
Mischa P.
Hoi. Ik ben Mischa P., altijd nieuwsgierig en vol vragen. Als onderzoeksjournalist duik ik diep in elk verhaal, op zoek naar de naakte waarheid. Dit artikel? Een klein stukje van mijn wereld, recht uit het hart.
